ولی توصیه میکنم جملاتت رو بصورت پرسشی مطرح نکن.... وقتی این جملات به صورت پرسشی مطرح میشه طرف مقابل جبهه میگیره و مدام در صدد اینه که جواب بده بدون اینکه درست به سوالت فکر کنه....

من ترجیح میدم اگه یه بار دیگه این موقعیت پیش اومد و خواستی جوابش رو بدی اینطور بگی:
مثلا دایی من پزشکه ، من که پزشک نیستم ، اون دوره هایی که ایشون گذرونده که من نگذروندم که بخوام دقیقا همون اطلاعات رو داشته باشم... تو جمعهای خانوادگی هم صحبتهامون فارغ از مسائل کاری و اینهاست ...پس من لزومی نداره چون دایی پزشک دارم در همه زمینه های پزشکی تخصص داشته باشم... مثل این میمونه که انتظار داشته باشم شما چون همسرت راننده است عین ایشون سر از کار ماشین دربیاری یا به همون مهارت ، رانندگی بلد باشی.
ممکنه پدرت خیاط باشه و در اثر همنشینی با ایشون کم و بیش برخی اصطلاحات رو شنیده باشی ولی هرگز نمیتونی مثل پدرت مهارت داشته باشی مگه اینکه تمام اون دوره ها رو طی کرده باشی...


این جملات رو بخون و مختصر و مفیدش رو بهش تحویل بده.... من خودم معتقدم جمله هر چقدر مختصر و مفید تر باشه اثر بخش تره....