1394 سال عروس

من در این آخر سال چه دعایی بکنم بهتر ازین:
آرزو دارم خورشید رهایت نکند،
 غم صدایت نکند،
 و تو را از دل آن کس که تبش در تن توست حضرت دوست جدایت نکند،
 خنده ات از ته دل،
گریه ات از سر شوق، روزگارت همه شاد، سفره ات رنگارنگ،
 و تنی سالم و شاد که بخندی مادام.‏‎

زندگی به من یاد داداگر قضاوت نادرستی در مورد کسی

زندگی به من یاد داداگر قضاوت نادرستی در مورد کسی بکنم دنیا تمام تلاشش را میکند تا مرا در آن موقعیت قرار دهد تا به من ثابت کند "در تاریکی همه شبیه یکدیگریم"

خدایا چنان کن سرانجام کار

                                تو خشنود باشی و ما رستگار

دختر ها با عشق اولشان ساده تر هستند..
انگار ساده می پوشند... ساده میگیرند.. نگاهش با شیطنت است. وقتی می خندد حقیقی است امــــا...
اگر ترکش کنی.. اگر فریبش دهی.. اگر اذیتش کنی...
می بینی کم کم غلیظ آرایش می کند.. لباس های پر زرق و برق تری می پوشد..
نگاهش توی عکس با غرور دوخته شده است به دوربین... بدان خنده هایش هم دیگر حقیقی نیستند..
بدان از یک عشق عمیــق گذشتــــــه است و دیگر سادگی هــــیچکس چشمش را نمی گیرد.. دیگر
هیچ مرد معمولـــی ای را نمی پسندد.. هیچ مرد معمولـــی را قهرمان فرض نمی کند
دیگر رویایی ندارد برای مردی..
باید قهرمان باشی تا قهرمان ببیندت... چهار شانه باشی، قد بلند...
دختر ها فقط با عشق اولـــــشان ساده هستند.. ســـــــاده ها را ســـــــاده نگـــــه دارید...! چون هیچ دختری وقتی غرورش له شود قلب سنگش به راحتی عاشق نمیشود.... دیگر حتی عشق خودش را هم نمی خواهد....

شهریار

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

بى وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟

نوش دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی

سنگدل این زودتر مى خواستی, حالا چرا؟

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست

من که یک امروز مهمان توأم, فردا چرا؟

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم

دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟

وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار

اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا

شور فرهادم بپرسش سر به زیر افکنده بود

ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا

ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت

این قدر با بخت خواب آلود لالا چرا؟

آسمان چون شمع مشتاقان پریشان می‌کند

در شگفتم من نمى‌پاشد زهم دنیا چرا؟

شهریارا بی حبیب خود نمى‌کردی سفر

این سفر راه قیامت مى روی تنها چرا؟