بازی پینگ پنگ

دوستت حرفی میزند تو خود را ملزم به دادن پاسخ میبینی . تمام وجودت را به فعالیت وا میداری تا پاسخ او را بدهی
, بعد از اینکه جواب میدهی با حرف دیگری مواجه میشوی . تعداد این کنش ها و واکنش های ذهنی به هزاران بار در
روز میرسد !!
شخصی دیگر حرکتی انجام میدهد و تو احساس میکنی که باید واکنشی انجام دهی و تمام انرژی خودت را صرف
پیدا کردن پاسخی مناسب با دیدگاههای و عـقاید خودت میکنی و زمانی که جواب میدهی میبینی دوباره سرخط
هستی و باید ضربه جدیدی را دریافت کنی و تمام این ضربه ها به ساختار ذهن و جسم و روح تو وارد میشوند. و تو این بازی پینگ پنگ ذهنی را از لحظه بیداری تا موقع خواب انجام میدهی. به نظر میرسد چاره ای جز ورزیده تر
شدن نداری و در تمام لحظات بیداری در همه جا باید به دنبال پاسخ بگردی!
هر بازی بالاخره برنده و بازنده ای دارد و احتمال هرکدام از آنها 50 درصد است و هراندازه که قدرتمند باشی بالاخره
کسی هست که شما از آن شکست بخورید.
ولی راه دیگری بجز تسلیم شدن و باختن هست . و آن اینست که اصلا وارد بازی نشوی!!
چه دلیلی دارد که برای هر سوالی که از تو میشود جوابی داشته باشی ؟! چه اتفاقی می افتد اگر نسبت به حرکاتی
که در اطراف شما رخ میدهد و چه بسا برای شما رخ میدهد بی تفاوت باشید و به جای فکر کردن درباره نظرات دیگران
درباره خودت , به افکارت نظم بدهی؟؟
آرامش تو , سلامتی ذهنی و روحی تو , مصرف درست انرژی روانی تو , اینها باید برای تو مهم باشند . وگرنه عصبانی
شدن در مقابل دیگران هرچقدر هم با ارزش باشد در مقابل چیزی که از دست میدهی بسیار بی ارزش است.بی اعتنایی به نتایج مسابقات پینگ پنگ ذهنی و تلف نکردن وقت و انرژی ذهنی و جسمی خود برای پرداختن به این
بازی تمام نشدنی , از خصوصیات انسانهای همیشه موفق است .

پس بیایید از امروز با هم عهدی ببندیم و از پرداختن به بازی پینگ پنگ ذهنی فرار کنیم و خود را درگیر این بازی نکنیم